Συμπόσιο Πλάτωνος: Αλκιβιάδους, Σωκράτους Έπαινος Εισαγωγή

 Απολόδωρος: Αυτά μου είπε ο Αριστόδημος για την Ομιλία του Σωκράτη. Οι πλείστοι των συνδαιτημόνων τον επαίνεσαν με εξαίρεση τον Αριστοφάνη που προσπάθησε να αντιδράσει σε κάποια αναφορά που θεώρησε ότι αφορούσε τη δική του ομιλία. Εκείνη την ώρα όμως ακούστηκαν κτυπήματα στην πόρτα από γλεντοκόπους. Ο Αγάθωνας διάταξε να ελέγξουν ποιοι είναι και αν είναι γνωστοί να τους βάλουν μέσα. Ακούστηκε τότε η φωνή του Αλκιβιάδη, που μεθυσμένος ζητούσε να τον παρουσιάσουν στον αμφιτρύωνα, τον Αγάθωνα. Πράγματι τον έφεραν στον Αγάθωνα υποβασταζόμενο και στεφανωμένο με πυκνό στεφάνι από φύλλα κισσού με μενεξέδες, με το κεφάλι γεμάτο με πάρα πολλές ταινίες. Ο Αλκιβιάδης είπε:

Αλκιβιάδης: Θα με δεχτείτε στην παρέα σας συμπότη, αν και μεθυσμένο, ή αφού στεφανώσουμε τον Αγάθωνα θα σηκωθούμε και θα φύγουμε; Χθες δεν μπόρεσα να έρθω, αλλά να με τώρα με στεφανωμένο κεφάλι, είμαι έτοιμος να στεφανώσω τον σοφό και όμορφο οικοδεσπότη.

Θα γελάσετε με την καρδιά σας έτσι που με βλέπετε μεθυσμένο; Μπορείτε να το κάνετε , εγώ όμως λέω την αλήθεια, έχω συναίσθηση  τι συμβαίνει γύρω μου και σας ρωτώ ξανά: Θα με αφήσετε  να συμμετέχω όπως θέλω εγώ ή να μην έρθω;

Απολλόδωρος: Όλοι άρχισαν να τον επευφημούν και ο Αγάθωνας τον κάλεσε να ξαπλώσει τιμητικά δίπλα του. Οι υπηρέτες τον οδήγησαν δίπλα στον Αμφιτρύωνα και ο Αλκιβιάδης άρχισε να ξετυλίγει τις ταινίες από το κεφάλι του για να στεφανώσει τον Αγάθωνα. Καθώς έκανε το στεφάνωμα ήταν ανάμεσα στον οικοδεσπότη και το Σωκράτη τον οποίο δεν πρόσεξε. Αφού τέλειωσε το στεφάνωμα ο Αλκιβιάδης ασπάστηκε τον Αγάθωνα, ο οποίος για να περιποιηθεί το ξένο του, διάταξε τους υπηρέτες να του λύσουν τα σαντάλια και τον έβαλε τιμητικά να ξαπλώσει ανάμεσα του και του Σωκράτη.

Αλκιβιάδης: Άριστα. Ποιος όμως είναι ο τρίτος συμπότης στο ανάκλιντρο μας;

Απολόδωρος: Όπως μιλούσε ο Αλκιβιάδης, γύρισε και είδε δίπλα του το Σωκράτη. Αμέσως πετάχτηκε πάνω και του είπε:

Αλκιβιάδης: Σωκράτη μου έστησες καρτέρι; Όπου βρεθώ σε βρίσκω μπροστά μου. Τι κάνεις εδώ; Και γιατί είσαι στο ανάκλιντρο του Αγάθωνα μαζί μου και όχι δίπλα από το συγγραφέα κωμωδιών Αριστοφάνη ή κάποιο άλλο γελωτοποιό; Πώς τα κανόνισες να βρεθούμε δίπλα δίπλα;

Σωκράτης: Ζητώ τη προστασία σου Αγάθωνα, ο έρωτας του Αλκιβιάδη μου έχει κάνει τη ζωή δύσκολη! Από τη μέρα που μπλέχτηκα ερωτικά μαζί του δεν με αφήνει να μιλήσω με τρίτο άνθρωπο ούτε να γλυκοκοιτάξω, στιγμιαία κανένα. Είναι τρομερά ζηλότυπος και με το παραμικρό μου κάνει σκηνές, έτοιμος ακόμα και να με ξυλοκοπήσει αν νομίσει ότι του κάνω νερά. Γι’ αυτό Αγάθωνα προστάτευσε με από αυτό το ζηλιάρη αν προσπαθήσει να με δείρει, ή συμφιλίωσε μας.

Αλκιβιάδης ( Με ψεύτικο θυμό). Συμβιβασμός Ανάμεσα μας αποκλείεται! (Απευθυνόμενος στο Σωκράτη) Για όλα αυτά όταν θα έρθει ώρα θα σε τιμωρήσω, όμως Αγάθωνα δώσε μου μερικές ταινίες να στεφανώσω τη σοφή του κεφαλή. Γιατί δεν θέλω να έχει παράπονο ότι ενώ εσένα σε στεφάνωσα, αμέλησα να στεφανώσω αυτόν που όλους μας νικά στη συζήτηση.

Απολόδωρος: Ο Αλκιβιάδης πήρε μερικές ταινίες, στεφάνωσε το Σωκράτη, ξάπλωσε και συνέχισε. 

Αλκιβιάδης: Ως εδώ καλά. Αλλά μου φαίνεστε ξεμέθυστοι. Πίνετε λοιπόν, άρχοντα του ποτού ανακηρύσσω τον εαυτό μου.

Απολλόδωρος: Αφού ήπιε, πρόσφερε ένα μεγάλο δοχείο,(μπουζιέρα)  με εξίσου μεγάλη  ποσότητα στο Σωκράτη λέγοντας:

Αλκιβιάδης: Η οινοποσία δεν πιάνει το Σωκράτη. Όσο μεγάλη ποσότητα και να του βάλεις αυτός μένει ξεμέθυστος.

Αριστόμαχος: Τι θα κάνουμε τώρα Αλκιβιάδη; Θα κάνουμε αμίλητοι διαγωνισμό οινοποσίας, χωρίς λόγο και τραγούδι σαν διψασμένοι  κρασί να πίνουμε;

Αλκιβιάδης: Ερυξίμαχε γόνε φρόνιμου πατέρα σε χαιρετώ.

Ερυξίμαχος: Ανταποδίδω τον χαιρετισμό. Πώς θα προχωρήσουμε τώρα;

Αλκιβιάδης: Στις προσταγές σου γιατρέ μου! Δώσε εσύ τη συνταγή και εμείς πρόθυμα, καθώς αρμόζει στο λειτούργημα σου ακολουθούμε!

Ερυξίμαχος: Πριν καταφθάσεις Αλκιβιάδη, είχαμε αποφασίσει να μιλήσουμε με τη σειρά για τον Έρωτα. Αρχίζοντας από τα αριστερά, όλοι με τη σειρά εγκωμιάσαμε το φτερωτό θεό! Εμείς κάναμε το καθήκον μας σειρά σου τώρα να μιλήσεις και κατόπιν δώσε παραγγελία στο Σωκράτη για να δώσει ανάλογες οδηγίες σε αυτούς που κάθονται δεξιά του.

Αλκιβιάδης: Διαφωνώ μαζί σου Ερυξίμαχε γιατί μου φαίνεται άδικο να βάζεις ένα μεθυσμένο να συναγωνίζεται ξεμέθυστους σε διαλεκτική συζήτηση. Πιστεύεις όσα είπε ο Σωκράτης ή μήπως η αλήθεια είναι το ακριβώς αντίθετο όσων είπε; Γιατί αν εγώ εγκωμιάσω άλλον, θεό ή άνθρωπο εκτός από αυτόν, αυτός από τη ζήλια του θα μου τις βρέξει.

Σωκράτης: Σταμάτα επιτέλους να μιλάς με αυτό τον υπερβολικό τρόπο.  

Αλκιβιάδης: Μα τον Ποσειδώνα, εγώ στην παρουσία σου δεν θα επαινούσα οποιοδήποτε άλλον.

Ερυξίμαχος: Αν το προτιμάς εγκωμίασε τον Σωκράτη

Αλκιβιάδης: Τι είπες; Νομίζεις ότι αυτό ταιριάζει καλύτερα; Να τον τιμωρήσω μπροστά σας επαινώντας τον;

Σωκράτης: Τι σχεδιάζεις Αλκιβιάδη; Να με γελιοποιήσεις κάνοντας μου εγκώμιο;

Αλκιβιάδης: Θα το κάνω λέγοντας την αλήθεια. Με αφήνεις να κάνω αυτή την κατάθεση;

Σωκράτης: Νοουμένου ότι θα πεις την αλήθεια έχεις την άδεια μου.

Αλκιβιάδης: Έκανα αρχή. Μόνο ένα σε παρακαλώ. Αν πω κάτι ανακριβές διάκοψε με και πες μου: Εδώ Αλκιβιάδη λες ψέματα. Και προχώρησε λέγοντας την αλήθεια. Εγώ δηλώνω ότι ψέμα από πρόθεση δεν θα πω. Αν όμως στην προσπάθεια μου να ανακαλέσω γεγονότα η μνήμη μου μπερδευτεί μη σου φανεί παράξενο. Δεν είναι δα το ευκολότερο πράγμα να παραθέσω την ιδιόμορφη προσωπικότητα σου Σωκράτη με ακρίβεια, μεθυσμένος όντας.