Δ΄ Προσωπογραφία Ιούδα: Αντισημιτισμός, οι Εβραίοι στο ρόλο των αποδιοπομπαίων μεταξύ των λαών

Αιτίες και θλιβερά αποτελέσματα

1.       Η προδοσία του Ιούδα λειτούργησε ως το διαχρονικό πρόσχημα για τον διωγμό των Ιουδαίων. Γλωσσικά οι λέξεις Ιούδας και Ιουδαίος είναι σχεδόν ταυτόσημες και συνέβαλαν στην ενοχοποίηση του Εβραϊκού έθνους στο συλλογικό ασυνείδητο των χριστιανικών λαών.

2.       Η συλλογική κραυγή των Ιουδαίων στην Καινή Διαθήκη «καί αποκριθείς πάς ο λαός είπε Τό αίμα αυτού εφ ημάς καί επί τά τέκνα ημών»¹. Οδηγεί στην ενοχοποίηση των Εβραίων στο Χριστιανικό συλλογικό ασυνείδητο και στην σχεδόν αθώωση του Πιλάτου ο οποίος χαρακτηρίζεται ως θύμα της Εβραϊκής δολιότητας και των εκβιασμών, ενώ έπρεπε να μοιράζεται την ενοχή μαζί τους.

3.       Ο μεσαιωνικός μύθος του περιπλανώμενου Ιουδαίου συνέβαλε στο χαρακτηρισμό των Εβραίων ως καταραμένων να είναι απάτριδες. Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος² είναι η χριστιανική εκδοχή του Κάιν

4.       Ήδη ο Παύλος τον 1^ο αιώνα μ.Χ. στιγματίζει στις επιστολές³  τους Εβραίους ως τους ένοχους για το φόνο του Ιησού: «ὑμεῖς γὰρ μιμηταὶ ἐγενήθητε, ἀδελφοί, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλετῶν καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων, τῶν καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν ἀποκτεινάντων καὶ τοὺς ἰδίους προφήτας, καὶ ἡμᾶς ἐκδιωξάντων, καὶ Θεῷ μὴ ἀρεσκόντων, καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐναντίων,..»

5.       Η διασπορά των Ιουδαίων  στην οικουμένη λόγω της καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους  το 70 μ.Χ. ερμηνεύτηκε ως «Θεία δίκη» και καταδίκη των Ιουδαίων από τον ίδιο τον Θεό για τη σταύρωση του Ιησού.

6.       Με την ανακήρυξη του Χριστιανισμού ως επίσημης Θρησκείας της Ρωμαϊκής θρησκείας στιγματίστηκαν ως θεοκτόνος λαός.

7.       Ο απομονωτισμός των Εβραίων, η προσήλωση τους στα πάτρια έθιμα, η άρνηση τους για συγχρωτισμό  με τους άλλους λαούς και προσηλυτισμό στον χριστιανισμό ήταν επαρκής πρόφαση για να χαρακτηριστούν ως μισάνθρωποι.

8.       Κατά το μεσαίωνα οι Εβραίοι ζούσαν σε γκέτο. Είχαν μειωμένα δικαιώματα και όπως τον Ιούδα, τους ανατέθηκε το αμαρτωλό επάγγελμα της εμπορίας του χρήματος, αφού ο δανεισμός με τόκο θεωρείτο αμαρτία για τους χριστιανούς.

9.       Αρχέτυπο: Ο Εβραίος τοκογλύφος που κυριολεκτικά ή μεταφορικά πίνει το αίμα αυτών που του χρωστούν .Παράδειγμα: Κωμωδία Σαίξπηρ,  Ο έμπορος της Βενετίας. Η σκιαγράφηση του απεχθούς χαρακτήρα του  Εβραίου τοκογλύφου Σάυλοκ .

10.   Ο αντισημιτισμός υπάρχει και στους εκκλησιαστικούς ύμνους της μεγάλης Εβδομάδας «σήμερα τω Σταυρώ προσήλωσαν οι Ιουδαίοι τον Κύριον, τον διατεμώντα την θάλασσαν ράβδω και διαγαγώντα αυτούς εν τη ερήμω» «Επί τη προδοσία ουκ ηρκέσθησαν, Χριστέ, τα γένη των Εβραίων, αλλ’ εκίνουν τας κεφαλάς αυτών μυκτηρισμόν και χλεύην προσάγοντες. Αλλά δος αυτοίς, Κύριε, κατά τα έργα αυτών, ότι κακά σου εμελέτησαν». «Των θεοκτόνων ο εσμός, Ιουδαίων έθνος το άνομον ..” «Αλαζών Ισραήλ, μιαιφόνε λαέ, τι παθών τον Βαραββάν ηλευθέρωσας, τον Σωτήρα δε παρέδωκας σταυρώ»⁴. 

11.   Ενώ όμως ο αντισημιτισμός της ανατολικής εκκλησίας παρέμεινε θεωρητικός κατά το πλείστον, στη δυτική εκκλησία οδήγησε σε περαιτέρω διώξεις και  γκετοποίηση. Η Καθολική Τέταρτη Σύνοδος του Λατεράνου⁵, το 1215 μ.Χ. πήρε μεταξύ άλλων τις ακόλουθες αποφάσεις:

-          67^ος Κανόνας: Εξοντωτικές οικονομικές ποινές κατά των Εβραίων με πρόσχημα την τοκογλυφία τους εις βάρος των χριστιανών. 

-          68^ος Κανόνας: Επιβάλλεται το σημάδεμα των Εβραίων με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έφεραν στα ρούχα τους, τον τροχίσκο. Επίσης απαγορεύονταν οι γάμοι και οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ χριστιανών και Εβραίων.

-          69^ος κανόνας: απαγόρευση ανάληψης δημοσίων αξιωμάτων από Εβραίους εκτός και αν προσηλυτιστούν στον χριστιανισμό. Επιπλέον οι Εβραίοι υποχρεώθηκαν να ζουν σε συγκεκριμένες περιοχές (Γκέτο) κάθε χριστιανικής πόλης.

12.   Το γεγονός ότι οι Εβραίοι, παρά την υποδεέστερη κοινωνική τους τάξη και τις διακρίσεις κατάφεραν να ευημερούν, δανείζοντας εντόκως ευγενείς και βασιλιάδες στη μεσαιωνική Ευρώπη, είχε ως αποτέλεσμα μαζικούς εκτοπισμούς⁵ και σφαγές. Μετά από κάθε εκτοπισμό η ντόπια Φεουδαρχία έπαιρνε τον πλούτο των Εβραίων και τα θησαυροφυλάκια των ευγενών και των βασιλιάδων γέμιζαν.

13.   Το αποκορύφωμα του αντισημιτισμού στον 20^ο αιώνα ήταν οι ναζιστικοί νόμοι της Νυρεμβέργης⁷. Αυτές οδήγησαν στην εξόντωση, με βιομηχανικό τρόπο, 6 εκατομμυρίων Εβραίων κατά το Β παγκόσμιο πόλεμο στα κολαστήρια του Άουσβιτς, της Τρεπλίνκα, του Μπούχεντβαλτ.

Σημειώσεις

1.       Ματθαίος ΚΖ 25.

2.       Όταν ο Ιησούς Χριστός οδηγούνταν στον Γολγοθά, φέροντας τον βαρύ Σταυρό διερχόμενος μπροστά από το κατάστημα ενός Εβραίου που έφερε το όνομα Αχασβήρος, οι Ρωμαίοι στρατιώτες ζήτησαν απ΄ αυτόν να κρατήσει για λίγο χρόνο εκείνος τον Σταυρό προκειμένου να ξεκουραστεί ο Ιησούς. Ο Αχασβήρος όχι μόνο αρνήθηκε αλλά γυρνώντας προς τον Ιησού είπε: "βάδιζε, βάδιζε". Τότε ο Ιησούς στρέφοντας το βλέμμα του σ΄ αυτόν του απάντησε: "Βάδιζε και εσύ και να διατρέξεις όλη τη γη, χωρίς να σταθείς πουθενά, μέχρις ότου εγώ επιστρέψω από την Βασιλεία των ουρανών εις την Γην." Από δε της επομένης, σύμφωνα πάντα με την παράδοση αυτή ο Αχασβήρος άρχισε να παριπλανιέται και να περιφέρεται συνεχώς ανά την υφήλιο.

3.       Α Θεσσαλονικείς Β 14-16.

4.       Επιτάφιος θρήνος Μεγάλη Παρασκευή.

5.       Η Καθολική Τέταρτη Σύνοδος του Λατερανού, θέσπισε ειδική ενδυμασία για Εβραίους και  Μουσουλμάνους.

6.       Διωγμοί ( εκτοπίσεις ) Εβραίων στην μεσαιωνική Ευρώπη : Α) Αγγλία 1290 μ.Χ. Β) Γαλλία 1394 Γ) Ισπανία 1492.

7.       Θεσπίστηκαν το 1935 από το χιτλερικό καθεστώς με πρόσχημα την προστασία του Γερμανικού αίματος από επιμειξίες και αφαιρούσε όλα τα πολιτικά δικαιώματα των Εβραίων.