Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022

Υπαρξιακή ποίηση

 

Ελευθερία;

ή ψευδαισθήσεις;

Απατηλά όνειρα

Φευγάτες εικόνες.

Παγερή ησυχία.

Υπόκωφη βοή.

Μια φλέβα μετρά

Το ποτάμι του χρόνου.

Το φόντο ακίνητο

Αρχή; Τέλος;

Ζωή ή θάνατος;

Ανήφορο ή κατήφορο;

Τελειώνουν άραγε;

Ή μόλις αρχίζουν;

Τι είναι η αρχή;

Και τι το  τέλος;

Τι  ενδιάμεσο;

Άπνοια. Νύχτα βαριά.

Ασέληνη, χωρίς σκιές.

Πότε ξημέρωσε;

Νυχτώνει πάλι.

Έρχονται;

Ποιοι έρχονται;

Βαριές οι σκιές τους.

Καυτή η ανάσα τους.

Ερωτήσεις, βολίδες φωτός.

Ίδιες με αστραπές

το σκοτάδι σκίζουν,

βάπτισμα πυρός;

Ή σκοτοδίνη;

Νόημα. Αναζητείται.

Πλην ματαίως.

Τι νόημα βγάζει;

Πλάση χαμένη.

Υπάρχει νόημα μέσα;

Μήπως εκεί έξω;

Των ιδεών ο κόσμος

όνειρο απατηλό.

Ζωή χαμένη,

Κόσμος στραβός,

παράλογος

Άσωτη σωτηρία.

Η άνοιξη ήρθε;

Πότε έφυγε κιόλας;

Πως χειμωνιάζει αυτοστιγμής;

Γοργή η σκέψη.

Που ταξιδεύει;

Πώς αλαργεύει;

Πάντα πως μένει

δεμένη εκεί;

Μηδέν και Είναι

Πώς συνταιριάζουν;

Πως ξεχωρίζουν;

Λύση ζητείται.

Αναζητείται.

 Πλην όμως

σπανίζει το νοείν.

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου