Γ΄ Προσωπογραφία: Ιούδας, ο αποδιοπομπαίος τράγος ( Ο ενοχικός αρχέτυπος )

1    Είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης  να προσωποποιεί τις συλλογικές ενοχές σε ένα άτομο. Το πρόσωπο αυτό ακούσια φορτώνεται τις αμαρτίες του λαού, πεθαίνει στη θέση των πολλών και προκύπτει η συλλογική εξιλέωση, απαραίτητη για να μπορέσει να έλθει η ελπίδα, η λύτρωση, η καινούρια μέρα, μακριά από τα φαντάσματα του παρελθόντος.

2.       Στο αρχαίο Ισραήλ η διαδικασία του αποδιοπομπαίου τράγου περιγράφεται στο Λευιτικό ως εξής: «καὶ λήψεται τοὺς δύο τράγους καὶ στήσει αὐτοὺς ἔναντι Κυρίου παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἐπιθήσει Ἀαρὼν ἐπὶ τοὺς δύο κλήρους, κλῆρον ἕνα τῷ Κυρίῳ καὶ κλῆρον ἕνα τῷ ἀποπομπαίῳ.  καὶ προσάξει Ἀαρὼν τὸν τράγον, ἐφ᾿ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν ὁ κλῆρος τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει περὶ ἁμαρτίας· καὶ τὸν τράγον, ἐφ᾿ ὃν

ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν ὁ κλῆρος τοῦ ἀποπομπαίου, στήσει αὐτὸν ζῶντα ἔναντι Κυρίου, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ᾿ αὐτοῦ, ὥστε ἀποστεῖλαι αὐτὸν εἰς τὴν ἀποπομπήν, καὶ ἀφήσει αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημον.»¹ Πρόκειται για την εβραϊκή τελετουργία του Γιομ Κιπούρ (Ημέρα της Εξιλέωσης). Φόρτωναν στο δύστυχο ζώο όλες τις αμαρτίες των ανθρώπων, και το έστελλαν να πεθάνει στην έρημο. Ακολούθως οι Εβραίοι εξιλεωμένοι μπορούσαν να συνεχίσουν για ακόμη έναν χρόνο με καθαρή  συνείδησή τη ζωή τους.

3.       Παρόμοια στην Αρχαία Αθήνα τον μήνα Θαργηλιώνα,  που περιλάμβανε μέρος του Μάιου και του Ιούνιου, γινόταν η τελετή του φαρμακού, της γιορτής εκείνης που η πόλη της αρχαίας Αθήνας -και όχι μόνο- έκανε καθαρτήριες τελετές, για να προστατέψει τους πολίτες από κακουχίες και δεινά. Ηθελε, με άλλα λόγια, να διώξει το κακό που είχε μαζευτεί στην πόλη, το μίασμα από τις κακές και άδικες πράξεις του χρόνου που πέρασε.Συνήθως επέλεγαν έναν άνθρωπο άσχημο, που έτσι κι αλλιώς κινούνταν στα κράσπεδα της κοινωνικής ομάδας κι έτσι εύκολα θα μπορούσε να συμβολίσει το «αποκρουστικό» μίασμα που απειλούσε την κοινωνική συνοχή. Συχνά μάλιστα τον βασάνιζαν ή, αφού τον τάιζαν, τον περιέφεραν σε διάφορους τόπους και η τελετουργία του φαρμακού ολοκληρωνόταν με την εκδίωξη από την πόλη του προσώπου που αναλάμβανε αυτόν τον ρόλο, έχοντας φορτωθεί όλα τα κρίματα και τα αμαρτήματα.

4.       Ο Ιούδας σε πρώτο επίπεδο συμβολίζει τον Ιουδαϊκό λαό ( ήταν ο μόνος Ιουδαίος μαθητής) ο οποίος στα μάτια των χριστιανών έφερε όλο το μεσαίωνα το στίγμα της ενοχής για τη σταύρωση του Κυρίου. Στη φράση των Ιουδαίων Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν² στερεώθηκε ο αντισημητισμός, ακραία μορφή του οποίου ήταν , στον 20^ο αιώνα το ολοκάυτωμα των Εβραίων από τους Ναζί. Ένας ολόκληρος λαός έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο φορτώθηκαν οι ενοχές της ανθρωπότητας για το θείο δράμα. Θα αναφερθούμε όμως στον αντισημητισμό με λεπτομέρεια σε επόμενο κεφάλαιο.

5.        Η προβολή είναι μηχανισμός άμυνας στη ψυχολογία. Με αυτό το μηχανισμό η δική μου ενοχή προβάλλεται με ασυνείδητο τρόπο στον άνθρωπο ή στην ομάδα στόχο.

6.       Στην Καινή διαθήκη οι άμεσοι συν-ένοχοι που προβάλλουν την ενοχή τους στον Ιούδα είναι οι μαθητές. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν προδόθηκε ο Ιησούς μόνο από τον Ιούδα.

-          6^Α Γεσθημανή, μετά τον Μυστικό δείπνο, ώρα της αγωνίας του Κυρίου πριν τη σύλληψη του οι πάντες τον εγκατέλειψαν: «πάτερ, εἰ βούλει παρενεγκεῖν τοῦτο τὸ ποτήριον ἀπ᾿ ἐμοῦ· …ἐγένετο δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες ἐπὶ τὴν γῆν.  καὶ ἀναστὰς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἐλθὼν πρὸς τοὺς μαθητὰς εὗρεν αὐτοὺς κοιμωμένους ,  καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί καθεύδετε;  Επίσης « καὶ λέγει τῷ Πέτρῳ· οὕτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορῆσαι μετ᾿ ἐμοῦ! Ματθ.ΚΣτ 40 Οι τρεις κορυφαίοι μαθητές κοιμούνται δείχνοντας μια πρωτοφανή αναλγησία έναντι του δασκάλου τους. Αυτός υποφέρει το υπέρτατο ψυχολογικό μαρτύριο και αυτοί οι αναίσθητοι κοιμούνται… Ουσιαστικά τον έχουν εγκαταλείψει στην μοίρα του. Δεν αποτελεί αυτό  προδοσία;

-          6ΒΤι ακολούθησε τη σύλληψη του Ιησού: Διαβάζουμε στο ευαγγέλιο: «  Τότε οἱ μαθηταὶ πάντες ἀφέντες αὐτὸν ἔφυγον.³ Δεν είναι φανερό πως  τον Ιησού δεν τον πρόδωσε μόνο ο Ιούδας αλλά σχεδόν όλοι οι μαθητές που βιάστηκαν να κρυφτούν για να σώσουν το σαρκίο τους;

-          6Γ: Η τριπλή προδοσία του Πέτρου⁴.  Και ο Πέτρος καθόταν έξω στην αυλή. Και τον πλησίασε μία μικρή δούλη λέγοντας: «Και εσύ ήσουν μαζί με τον Ιησού το Γαλιλαίο».Εκείνος το αρνήθηκε μπροστά σε όλους λέγοντας: «Δεν ξέρω τι λες». 71 Και όταν εξήλθε στο προαύλιο, τον είδε μια άλλη και λέει σ’ εκείνους που ήταν εκεί: «Αυτός ήταν μαζί με τον Ιησού το Ναζωραίο».  Και πάλι αρνήθηκε με όρκο: «Δεν ξέρω τον άνθρωπο». Μετά από λίγο, λοιπόν, πλησίασαν εκείνοι που είχαν σταθεί εκεί και είπαν στον Πέτρο: «Αλήθεια, κι εσύ είσαι από αυτούς, γιατί και η προφορά σου το φανερώνει». Τότε άρχισε να αναθεματίζει και να ορκίζεται: «Δεν ξέρω τον άνθρωπο». Και αμέσως ένας πετεινός λάλησε. 75 Και τότε θυμήθηκε ο Πέτρος το λόγο του Ιησού, που του είχε πει: «Πριν ο πετεινός λαλήσει, τρεις φορές θα με απαρνηθείς». Και αφού βγήκε έξω, έκλαψε πικρά.Ματθ. 26:34; Μάρκ. 14:30; Λουκ. 22:61; Ιωάν. 13:38; 

7.       Ο ανώνυμος μαθητής και ο ύποπτος ρόλος του: Ἠκολούθει δὲ τῷ Ἰησοῦ Σίμων Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής. Ὁ δὲ μαθητὴς ἐκεῖνος ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ συνεισῆλθε τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως· ὁ δὲ Πέτρος εἱστήκει πρὸς τῇ θύρᾳ ἔξω. Ἐξῆλθεν οὖν ὁ μαθητὴς ὁ ἄλλος, ὃς ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ εἶπε τῇ θυρωρῷ, καὶ εἰσήγαγε τὸν Πέτρον.⁵

Ερωτήματα:

-          Γιατί ο ευαγγελιστής Ιωάννης κρύβει τον «άλλο μαθητή»( τον εαυτό του κατ’ άλλους )στην ανωνυμία; Από ταπεινότητα ή από αίσθημα ενοχής;

-          Τι σημαίνει η φράση ότι ήταν γνωστός του Αρχιερέα; Πόσο γνωστός δηλαδή; Ποια η σχέση του με τον Καϊάφα τον υπ’ αριθμό ένα εχθρό του Ιησού;

-          Όταν όλοι οι άλλοι μαθητές κρύφτηκαν να σωθούν αυτός τι κάνει μέσα στην αυλή του Αρχιερέα;

-          Δεν φοβάται για τη ζωή του γιατί είναι γενναίος ή γιατί είναι άνθρωπος του Καϊάφα;

-           Από το γεγονός ότι ο ανώνυμος μαθητής του Κατά Ιωάννην διατάζει τη θυρωρό να βάλει τον Πέτρο μέσα δεν είναι φανερό πώς ήταν «άνθρωπος του σπιτιού» και της εμπιστοσύνης του Οικοδεσπότη Καιάφα,  ορκισμένου εχθρού του Ιησού;

-          Αφού οι μαθητές πλην του Ιούδα ήταν Γαλιλαίοι πως αυτός ο ανώνυμος μαθητής ήταν γνωστός του Καϊάφα που κατοικούσε μόνιμα στα Ιεροσόλυμα 150 χιλιόμετρα μακριά από τη λίμνη Γενησαρέτ;

-          Γιατί οι άνθρωποι του Καϊάφα που προσπαθούν να εκμαιεύσουν από τον Πέτρο ότι ήταν μαθητής του Ιησού για να τον παγιδέψουν δεν κάνουν το ίδιο για τον δεύτερο μαθητή; Μήπως ήταν δικός τους άνθρωπος;

8.       Τελικά μόνο ο Ιούδας ήταν ο προδότης ή ήταν ο αποδιομπομπαίος τράγος που ανέλαβε τη συλλογική ενοχή της προδοσίας και της εγκατάλειψης του διδασκάλου που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αφορούσε όλους τους μαθητές;

Σημειώσεις

1.       Λευιτικό ΙΣτ 10

2.       Ματθαίος ΚΖ 25

3.       Ματθαίος ΚΣτ 56

4.       Ματθαίος ΚΣτ 69-75

5.       Ιωάννης ΙΗ 15 -16

 

Β΄ Προσωπογραφία: Ιούδας Ισκαριώτης, ο Γνωστικός αντί- ήρωας

1.  Γνωστικισμός: Φιλοσοφικό, σωτηριολογικό, Θρησκευτικό κίνημα της ύστερης Ελληνιστικής και Χριστιανικής εποχής.

-           Γνώση: Διαδικασία κατάκτησης της συνείδησης της Θεϊκής καταγωγής, του ουράνιου κόσμου και του Πληρώματος. Γνωστικός ήταν ο άνθρωπος που είχε κατακτήσει σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο τη μέθοδο επαφής και ενότητας με τη θεότητα.

2.       Θεολογικό σύστημα: Πρώτη ύπαρξη: Μονάδα (άλλα ονόματα:  Προαρχή, Προπάτωρ)

3.       Επιφανείς γνωστικοί: Βαλεντίνος, Μαρκίωνας (2^ος αιώνας μ.Χ.) Μονάδα (πρώτος αιών) Πλήρωμα ⤇ Εκπόρευση ⤇ υιότητες ή συζυγίες.  Αιώνες. Έχουν μαθηματική δομή (Πυθαγόρεια και Πλατωνική Επίδραση)

4.       Ύλη = το υπέρτατο κακό και πνεύμα το υπέρτατο καλό. Σώμα=Σήμα, τάφος της ψυχής

5.       Η Πτώση: Ο αιώνας Σοφία προσπάθησε να εννοήσει το άρρητο της πρώτης ύπαρξης. Εξεδιώχθει από το Πλήρωμα και εγκλωβίστηκε στον κόσμο της ύλης. (Το κατώτερο μέρος της τουλάχιστον)

6.       Ο Θεϊκός σπινθήρας (Σοφία) φυλακίστηκε μέσα στην παχυλή ύλη ( ανθρώπινα σώματα). Σοφία  + ατελής κακή εκπόρευση ⤇ Δημιουργός (Ιεχωβάς) που είναι ο κακός θεός που δημιούργησε αυτό τον ελεϊνό κόσμο. Οι Γνωστικοί πίστευαν ότι η γη ήταν υπό τον έλεγχο ενός κατώτερου κακού Αιώνος θεού, που η κακία του εκφράστηκε με τον εγκλωβισμό  του πνεύματος στους σάρκινους χιτώνες. (φυλάκιση της ψυχής στην ύλη).

7.       Ο γνωστικισμός προϋπήρχε του Χριστιανισμού, όμως κάποιοι γνωστικοί εισήλθαν εντός της νέας θρησκείας και δημιούργησαν αιρέσεις και σέχτες. Η γνωστική παραλλαγή του Χριστιανισμού διδάσκει: Ο Θεός ( ο πρώτος αιών, ο Βυθός, ή θεία μονάδα κατά τον Γνωστικό  Βαλεντίνο ) ήταν υπερβατικός και άρρητος. Από το υπέρτατο Εν εκπορεύτηκαν άλλοι αιώνες κατά ζεύγη, με τελευταίο ζεύγος τον Χριστό και τη Σοφία. Όλοι οι αιώνες αποτελούσαν το πλήρωμα.  Ο στόχος της Σοφίας σύμφωνα με τον Βαλεντίνειο μύθο ήταν η ξεχωριστή ένωση της με το υπέρτατο Εν, τη Θεία Μονάδα. Η αποτυχία της οδήγησε στον εγκλωβισμό της ψυχής και του πνεύματος στην ύλη.

8.        Οι γνωστικοί είχαν την τάση να ηρωοποιούν αρνητικά πρότυπα ανθρώπων της Βίβλου όπως ο Κάιν, ο Κορρέ και ο Ιούδας. Το κοινό των γνωστικών «αντιηρώων» είναι ότι αντιδρούν στη θέληση του κακού κατ’ αυτούς θεού Ιεχωβά, δημιουργού του υλικού κόσμου.

9.       Σύμφωνα με τους γνωστικούς ο Χριστός στάλθηκε στη Γη με τη μορφή ενός ανθρώπου, του Ιησού, για να δώσει στους ανθρώπους τη Γνώση που χρειάζονται για να λυτρωθούν από τον φυσικό κόσμο και να επιστρέψει το πνεύμα τους στο Πλήρωμα. Μισούσαν τον Ιεχωβά γιατί πίστευαν ότι ήταν ένας κακός θεός, δημιουργός της ύλης που εγκλώβισε το πνεύμα στη φυλακή του σώματος.

10.   Ήρωες του «χριστιανικού κλάδου» των γνωστικών είναι τα πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης που αντιστρατεύονταν τον Ιεχωβά ( Κάιν, Κορρέ, Ιούδας)

11.   Η γνωστική διδασκαλία για τον Ιούδα: «δίδασκαν ότι η αποστολή του Χριστού δεν μπορούσε να εκπληρωθεί χωρίς τον Ιούδα. Για το ρόλο του δωδέκατου αποστόλου έλεγαν τα ακόλουθα: Όταν ο Θεός Λόγος, το δεύτερο πρόσωπο της Θεϊκής Τριάδας ενσαρκώθηκε, πέρασε από την απανταχού παρουσία στη φθορά της σάρκας, από την αιωνιότητα στην ιστορία, από την άφατη ευδαιμονία της θεότητας στην θλίψη, τον πόνο και το θάνατο. Μια τέτοια θυσία εκ μέρους της θεότητας απαιτούσε την αντίστοιχη θυσία εκ μέρους της ανθρωπότητας. Η Ουράνια τάξη πραγμάτων πρέπει να αντικατοπτρίζεται στη γήινη² και αντίστροφα. Ως άνω, ούτως κάτω, ως κάτω, ούτως άνω." Ένας άνθρωπος εκπροσωπώντας όλους τους ανθρώπους έπρεπε να προβεί σε μια θυσία αντάξια. Ο Λόγος είχε ταπεινωθεί ως τον εξανθρωπισμό. Ο Ιούδας, ο μαθητής του Λόγου έπρεπε να ταπεινωθεί ως την προδοσία, χειρότερη μορφή ατιμίας και να κατοικήσει αιώνια στο πυρ το εξώτερο χωρίς δυνατότητα σωτηρίας. 

12.   Περεταίρω οι γνωστικοί δίδασκαν: Ο Ιησούς με τη δύναμη της θεϊκής παντοδυναμίας του δεν είχε την ανάγκη ενός ανθρώπου για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Ο Ιούδας ήταν απόστολος, νομοτελειακά επιλέγηκε από τον Ιησού³ για μια αποστολή την οποία έπρεπε να επιτελέσει με την ελεύθερη συναίνεση του. Αν δεν υπήρχε αυτή η συναίνεση, αυτό θα σήμαινε ότι ο Ιησούς, που γνώριζε τα παρόντα και τα μέλλοντα, όταν  επέλεγε τον Ιούδα ως μαθητή του έστηνε παγίδα σε ένα αθώο άνθρωπο. Κάτι τέτοιο όμως είναι βλάσφημο ακόμα και να το σκεφτείς. Ο Ιούδας διδάχθηκε ξεχωριστά από τον Ιησού, ελεύθερα επέλεξε αυτή την βαρύτατη αποστολή για να σώσει την ανθρωπότητα και να διορθώσει με το ολοκαύτωμα του το λάθος των πρωτοπλάστων, που έχασαν τον παράδεισο και εγκλωβίστηκαν στην ύλη. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, πήρε δούλου μορφή, αποξενώθηκε από τα προνόμια της θεότητας, έζησε ως ευτελής ύπαρξη τον υπέρτατο πόνο, εν χρόνο ως δούλος επί του σταυρού. Ο Ιούδας ως άνθρωπος βίωσε με τη θέληση την ατιμία και την αιώνια κόλαση, ένα δρόμο χωρίς επιστροφή, χωρίς σωτηρία, χωρίς δικαίωση.  Ήταν το αντίδωρο που έπρεπε η ανθρωπότητα να πληρώσει στη Θεότητα για να ενωθούν τα διεστώτα, να ανοίξει ο δρόμος της σωτηρίας, να συσταθεί ξανά το αρχαίο κάλλος.

13.   Κείμενο στο οποίο ενσωματώνονται οι πιο πάνω αιρετικές διδασκαλίες είναι το γνωστικό ευαγγέλιο του Ιούδα. Η πρώτη αναφορά στο απόκρυφο «Ευαγγέλιο του Ιούδα» γίνεται στα συγγράμματα του θεολόγου Ειρηναίου επισκόπου  Λούγδουνου (σημερινής Λυών) που έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. Βασικό θέμα των γραπτών του ήταν η αντιπαράθεση με τον γνωστικισμό  στο έργο  «Κατά Αιρέσεων» (ή «Έλεγχος και Ανατροπή της Ψευδωνύμου Γνώσεως»). Παρόμοια κείμενα κατά των Αιρέσεων έγραψε και ο Επιφάνιος Κύπρου, επίσκοπος Κωνσταντίας. Ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα¹.Στο ευαγγέλιο του Ιούδα ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται να φέρεται στους μαθητές του,

πλην του Ιούδα, με υπεροψία και ειρωνεία. Τους κατηγορεί ότι πιστεύουν σε ένα ψεύτικο θεό και ειρωνεύεται την άγνοιά τους για τα πνευματικά ζητήματα, ενώ εκείνοι από την πλευρά τους συνεχώς τον παρανοούν. Ως πρόσωπο ο Ιησούς ταυτίζεται με τον Σηθ, το γιο του Αδάμ, ο οποίος θεωρείται ουράνιος και αιώνιος άνθρωπος. Ο γνωστικός Ιησούς  προέρχεται από το ουράνιο βασίλειο της ανώτερης θείας δυνάμεως ονόματι Βαρβηλώ. Το ανθρώπινο σώμα του είναι απλώς το ένδυμα, το οποίο θα εγκαταλείψει πάνω στο Σταυρό. Γι’ αυτό και ο ίδιος προτρέπει τον Ιούδα να τον προδώσει, ώστε πεθαίνοντας να μπορέσει να απελευθερωθεί από την ύλη. Ο Ιούδας, προβάλλεται εδώ ως ο τέλειος μαθητής και άνθρωπος, σε αντίθεση προς τους υπόλοιπους μαθητές. Για το λόγο αυτόν λαμβάνει τον αριθμό 13, δέχεται κατ’ ιδίαν από τον Ιησού την αποκάλυψη των θείων μυστηρίων και λαμβάνει την αληθή Γνώση εισερχόμενος σε ένα φωτεινό σύννεφο.

14.   Άλλα γνωστικά «Ευαγγέλια»  Πράξεις Πιλάτου, Εαυγγέλιο της Μαρίας Μαγδαληνής, Ευαγγέλιο του Θωμά, το Ευαγγέλιοτου Φιλίππου,  το Ευαγγέλιο των Αιγυπτίων, Ευαγγέλιο της Αληθείας κα. Μεγάλος όγκος γνωστικών κειμένων βρέθηκε στο Nag Hammadi  της Αιγύπτου το 1945

15.   Γνωστικές επιρροές για τον Ιούδα βρίσκουμε στα έργα του Νίκου Καζαντζάκη του Χόρχε Λουίς Μπόρχες και άλλων. Φημολογείται ότι υπάρχει και σήμερα μια μυστική αδελφότητα οπαδών του Ιούδα με την επωνυμία «Αδελφότητα της Θλίψης» που έχει τις πιο πάνω απόψεις.

Σημειώσεις

1.       Κώδικας Τσάκος (Codex Tchacos), Ο Κώδικας περιέχει αποκλειστικά έργα του γνωστικού χριστιανισμού, όπως την «Πρώτη Αποκάλυψη του Ιακώβου», την «Επιστολή Πέτρου προς Φίλιππον», σπαράγματα από το «Βιβλίο του Αλλογενούς» και το «Ευαγγέλιο του Ιούδα» Ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο τη δεκαετία του 1970, αλλά δεν μεταφράστηκε ως το 2001, όταν η ιδιοκτήτριά του Frieda Nussberger-Tchacos τον παρέδωσε στο ίδρυμα Maecenas Foundation for Ancient Art της ελβετικής Βασιλείας.

Ο Ιούδας Ισκαριώτης της Βίβλου και τα αναπάντητα ερωτήματα

 Προσωπογραφίες του Ιούδα Ισκαριώτη:

-          Εκπλήρωση μιας πικρής πλην αναγκαίας προφητείας

-          Ιούδας, ο γνωστικός αντιήρωας

-          Ο Ενοχικός αρχέτυπος

-          Το εκμαγείο του Αντισημιτισμού

-          Χόρχε Λουίς Μπόρχες: Τα τρία πρόσωπα του Ιούδα

Α΄ Προσωπογραφία: Ο Ιούδας Ισκαριώτης της Βίβλου και τα αναπάντητα ερωτήματα

1.       Ο Ιππόλυτος Ρώμης Εκκλησιαστικός συγγραφέας 170-235 μ.Χ: Αναφέρει την καταγωγή Ιούδα εκ της φυλής Δάν. Συνδέει την αναφορά του με την προφητεία της Γενέσεως «καὶ γενηθήτω Δὰν ὄφις ἐφ᾿ ὁδοῦ, ἐγκαθήμενος ἐπὶ τρίβου, δάκνων πτέρναν ἵππου, καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺς εἰς τὰ ὀπίσω,…»

2.       Ήταν ο μόνος Ιουδαίος ανάμεσα στους δώδεκα ( Οι υπόλοιποι ήταν εκ Γαλιλαίας ) Εκ του ονόματος προκύπτουν κάποιες πληροφορίες: Ιούδας Σίμωνος Ισκαριώτης = Ιούδας ο γιος του Σίμωνα από την Καριώθ νοτίως της Χεβρών  (Isch-Kerioth = Άντρας εκ Καριώθ. 2^η  ερμηνεία «σκοτεινός» «ασαφής» «επίβουλος» 3^η  ερμηνεία: Ιούδας ο Σικάριος. (sicarius  Σικά=μαχαίρι) Μέλος ομάδας Ιουδαίων που αντιμάχετο τη Ρωμαϊκή Εξουσία. Το όνομα Ιούδας είναι κοινότατο στο αρχαίο Ισραήλ. Ετυμολογείται: Judah (יהודה, Y^ehûdâh) σημαίνει "Ο Θεός έχει υμνηθεί".

3.       Ο Ιούδας κλήθηκε απόστολος εκ του Ιησού«Καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά εἰσι ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ… καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν. Ματ. Ι 1-4, Μαρ. Γ14-19 Λκ. Στ.13-16. Η ομάδα των δώδεκα ορίζεται ως «Οι ολίγοι Εκλεκτοί ανάμεσα στους πολλούς κλητούς»¹.

4.       Οι Τρεις ομάδες μαθητών του Ιησού: Α) Οι Κορυφαίοι Πέτρος Ιάκωβος και Ιωάννης . Εμφανίζονται μαζί με τον Ιησού στη Μεταμόρφωση στο όρος Θαβώρ, στην Ανάσταση της κόρης του Ιαείρου και στη Γεσθημανή.Β) Οι δώδεκα στους οποίους περιλαμβάνονται οι προαναφερθέντες τρεις Γ) Οι εβδομήκοντα² μαθητές. « Μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξεν ὁ Κύριος καὶ ἑτέρους ἑβδομήκοντα, καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι.»Κορυφαίο ερώτημα:  Γιατί ο Ιησούς ενέταξε τον Ιούδα στον εσώτερο κύκλο των δώδεκα;. Ήταν αναγκαίο να το κάνει; Τι εξυπηρετούσε η ένταξη αυτή το Σχέδιο της Σωτηρίας του Ανθρώπου;

5.       Ο Ιησούς προγνώριζε εξ’ αρχής πώς ο Ιούδας³ θα τον προδώσει. «οὐ περὶ πάντων ὑμῶν λέγω· ἐγὼ οἶδα οὓς ἐξελεξάμην· ἀλλ᾿ ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὁ τρώγων μετ᾿ ἐμοῦ τὸν ἄρτον ἐπῆρεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν πτέρναν αὐτοῦ»που σημαίνει ««Δεν αναφέρομαι σε όλους σας ( υπονοεί το θέμα της προδοσίας) Γνωρίζω αυτούς που επέλεξα ως μαθητές και  αυτό ισχύει για το συγκεκριμμένο άτομο που θα υποδείξω. Όλα θα γίνουν για εκπλήρωση της προφητείας που λέει: . Αυτόν που ευεργέτησα και έφαγε το ψωμί μου σήκωσε το πόδι  του και με κτύπησε»  Η σχετική προφητεία για τον Ιούδα ⁴ προσφέρει μια κάποια ερμηνεία. Επελέγη ως μαθητής για την εκπλήρωση της Προφητείας. Ήταν όμως η εκπλήρωση της προφητείας ένα αναγκαστικό γεγονός; Σε τέτοια περίπτωση που πάει η ανθρώπινη ελευθερία;

6.       οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, Ιωάννης ΙΕ 14-16 Έπρεπε  ο Ιησούς να επιλέξει τον Ιούδα ως  μέλος των δώδεκα αναγκαστικά; Γιατί όχι κάποιο άλλο από την ευρύτερη Ομάδα των  εβδομήκοντα όπως τον Βαρνάβα ας πούμε που χαρακτηρίζεται ισότιμος των δώδεκα; «τὸ τῆς χάριτος δοχεῖον τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος τὸν ἐπώνυμον, Ἀπόστολον τὸν μέγαν, τὸν τοῦ θείου Παύλου συνέκδημον,τῶν ἐβδομήκοντα πρῶτον, τῶν δώδεκα ἰσοστάσιον» Απολυτίκιον Αποστόλου Βαρνάβα

7.       Απόστολος σημαίνει αυτός που εντέλλεται να φέρει εις πέρας μια αποστολή. Προφανώς αποστολή των ένδεκα ήταν ο Ευαγγελισμός της οικουμένης. Αυτό δεν ταιριάζει στην περίπτωση του Ιούδα. Ποια ήταν η αποστολή του Ιούδα ως δωδέκατου αποστόλου; 

8.       Το διακόνημα του Ιούδα εντός της αποστολικής κοινότητας ήταν η διαχείριση του κοινού ταμείου⁵. Ελάμβανε τις  (προαιρετικές) εισφορές των πιστών και εκ των χρημάτων αυτών αγόραζε τα ελάχιστα για τις καθημερινές τους ανάγκες, πλήρωνε φόρους και διόδια, έκανε εισφορές για τους φτωχούς. Γιατί ο Ιησούς επέλεξε τον Ιούδα ως οικονομικό διαχειριστή και όχι τον Ματθαίο, ο οποίος με βάση το επάγγελμα που εξασκούσε προηγουμένως είχε τη μέγιστη εξοικείωση με τη διαχείριση χρημάτων;

9.       Η διαχείριση του κοινού ταμείου δεν ήταν έντιμη⁶.«ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν » Ο Ιούδας έκανε κατάχρηση της  εμπιστοσύνης του Κυρίου και έκλεβε το κοινό ταμείο. Ο Ιησούς ως καρδιογνώστης γνώριζε την ανέντιμη διαχείριση του Ιούδα. Γιατί ο Ιησούς ανάθεσε σε ένα κλέφτη τη διαχείριση του κοινού ταμείου; Γιατί δεν του αφαίρεσε τη διαχείριση; Η ανοχή του Κυρίου εκληφθηκε από τον Ιούδα ως αδυναμία;

10.   Το επεισόδιο της προσφοράς του μύρου υπό της Μαρίας στον Ιησού⁷ μας δίνει πλείστα στοιχεία για το χαρακτήρα του. Ο Ιούδας με αναίδεια διατυπώνει παρατήρηση κα έμμεση πλην σαφή επίπληξη προς τον  Ιησού λέγοντας του«·διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; » Φωτίζει το επεισόδιο χαρακτηριστικά του Ιούδα όπως υποκρισία⁸, θράσος, αμφισβήτηση του δασκάλου του, προσπάθεια ποδηγέτησης του κινήματος. Ας θέσουμε λοιπόν κάποια ρητορικά ερωτήματα:Αγαπούσε ο Ιούδας ο κλέφτης πραγματικά τους φτωχούς ή ήθελε να ιδιοποιηθεί τα 300 δηναρία που άξιζε το μύρο; Δεν αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση της αυθεντίας και της πρωτοκαθεδρίας του Ιησού στο κίνημα όταν τον κατηγορεί για σπατάλη και σκληρότητα έναντι των φτωχών; Αποτελεί ο Ιούδας για τον Ιησού ότι και ο Κορρέ για τον Μωυσή στην Έξοδο; Σε μια τέτοια περίπτωση γιατί ο Ιούδας δεν είχε άμεσα την τύχη του Κορρέ;

11.   Οι τρεις συνοπτικοί⁹ συμφωνούν ότι η συνάντηση  με τους αρχιερείς αποτελεί πρωτοβουλία του Ιούδα. Μετά την συμφωνία παραδόσεως, ο Ιούδας ζητούσε ευκαιρία να τον παραδώσει αθόρυβα. «Καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, εἷς τῶν δώδεκα, ἀπῆλθε πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς ἵνα παραδῷ αὐτὸν αὐτοῖς. οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐχάρησαν, καὶ ἐπηγγείλαντο αὐτῷ ἀργύρια δοῦναι· καὶ ἐζήτει πῶς εὐκαίρως αὐτὸν παραδῷ».  Ποια ήταν τα κίνητρα του Ιούδα; Τι προσδοκούσε να κερδίσει  από την παράδοση του Ιησού;  Αποτελεί το διάβημα του προς τους αρχιερείς, ένα εκβιασμό προς τον Ιησού για να χρησιμοποιήσει τις θεϊκές του δυνάμεις για να αποφύγει το ρωμαϊκό ΄ξίφος, να αναστήσει το κράτος του Ισραήλ να χειραγωγήσει την ανθρώπινη ιστορία; Είχε  κάποιο άλλο πιο σκοτεινό κίνητρο;

12.   Φανερά κίνητρα προδοσίας: Δαιμονισμός¹⁰, Φυλαργυρία; ( με ερωτηματικό γιατί το ποσό ήταν μικρό ). Προσπάθεια χειραγώγησης του Ιησού. Να τον αναγκάσει να κάνει θαύματα μπροστά τους αρχιερείς για να γίνει κοσμικός βασιλιάς για να αποφύγει το ιουδαϊκό ξίφος. Σε αυτή την περίπτωση ο Ιούδας είχε πολύ περισσότερα να κερδίσει. Βλέπει ο Ιούδας τον εαυτό του ως το πρωτοπαλίκαρο και το δεσμείν και λύειν ενός Ιησού μελλοντικού κοσμικού βασιλιά του Ισραήλ;

13.   Η περίπτωση του δαιμονισμού του Ιούδα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. «Εἰσῆλθε δὲ ὁ σατανᾶς εἰς Ἰούδαν τὸν ἐπικαλούμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα, καὶ ἀπελθὼν συνελάλησε τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι»  Πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα; Τι επεδίωκε ο διάβολος όταν υποκίνησε τον Ιούδα να προδώσει τον Ιησού; Τι συμφέρον είχε ο διάβολος να οδηγήσει τον Ιησού στη σταύρωση και κατ’ επέκταση στην ανάσταση που είναι η μέγιστη ήττα του άρχοντα του σκότους; Ήταν ο σατανάς ανόητος και έπαιζε άθελα του το παιγνίδι του αντιπάλου του; Γιατί ο Ιησούς δεν κάνει εξορκισμό στον Ιούδα αφού σύμφωνα με τον Ιωάννη  ο δαιμονισμός επήλθε μετά το ψωμί που του έδωσε;. «καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ σατανᾶς»

14.   Ο Ιησούς είχε προφητέψει τα πάθη και την Ανάσταση του. «Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι.» Ματθ. ΙΗ 21 Όταν ο Πέτρος προσπάθησε να τον αποτρέψει από το πάθος ο Ιησούς τον ονόμασε σατανά: «καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων· ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο.
ὁ δὲ στραφεὶς εἶπε τῷ Πέτρῳ· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.» Αν ο Ιησούς θεωρεί την αποτροπή της σταύρωσης έργο του σατανά τότε γιατί ο ίδιος ο σατανάς οδηγεί τον Ιησού μέσω του Ιούδα στο σταυρό; Είναι αυτοκαταστροφικός; ανόητος;

15.   Ο Μυστικός δείπνος¹¹ αποτελεί ένα άλλο μυστήριο. Ο Ιησούς προαναγγέλλει ότι κάποιος θα τον προδώσει. «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με.»Γιατί οι μαθητές ερωτούν ο καθένας για τον εαυτό του αν είναι αυτός ο προδότης; Δεν θα περίμενε κανείς μια ατομική δήλωση πίστης από αυτούς και μια κάθετη άρνηση; Γιατί δεν απαντούν λέγοντας « δεν είμαι εγώ ο προδότης Κύριε αλλά λένε«καὶ λυπούμενοι σφόδρα ἤρξαντο λέγειν αὐτῷ εἷς ἕκαστος, Μήτι ἐγώ εἰμι, κύριε; Ματθ. ΚΣτ 22

Εκλαμβάνουν την προδοσία ως μια πικρή εντολή που ως στρατιώτες του Χριστού είναι υποχρεωμένοι να πράξουν αν ο Θεάνθρωπος τους την αναθέσει και όχι ως ατιμία και αμαρτία;

16.   Ο Ιησούς επιβεβαιώνει στον Ιούδα ότι σε αυτόν έλαχε η αποστολή της προδοσίας.  «ἀποκριθεὶς δὲ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν εἶπε· μήτι ἐγώ εἰμι, ῥαββί; ( η υποκρισία του υπέρμετρη, η υποτίμηση του Ιησού επίσης εφόσον τον αποκαλεί Ραββί=δάσκαλο και όχι Κύριο) λέγει αὐτῷ, σὺ εἶπας»Μτθ ΚΣτ 25 ο Ιωάννης μάλιστα διασώζει την πληροφορία ότι είπε στον Ιούδα να κάνει γρήγορα αυτό που έχει να κάνει. «καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ σατανᾶς. λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὃ ποιεῖς, ποίησον τάχιον»¹² Γιατί ο Ιησούς δεν αποτρέπει τον Ιούδα αλλά του λέει να κάνει γρήγορα;Υπήρχε συναίνεση του Ιησού στην πράξη του Ιούδα ή ο Ιησούς αφού αυτή είναι αναπόφευκτη, χρησιμοποιεί  τον Ιούδα ως το δόλωμα για να στήσει παγίδα στον άγγελο του σκότους για να καταστρέψει το βασίλειο του Άδη;

17.   Σύμφωνα με τον Λουκά¹³ ο Ιούδας μετέλαβε κανονικά άρτον και οίνο στο μυστικό δείπνο. «καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον. πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντος με μετ᾿ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης.» Ήταν λοιπόν ο προδότης άξιος της Θείας Κοινωνίας;

18.   Η παράδοση του Ιησού δια φιλήματος «καὶ εὐθέως προσελθὼν τῷ Ἰησοῦ εἶπε· χαῖρε, ῥαββί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν¹⁴» αποτελεί σκηνή απίστευτου κυνισμού και  δολιότητας μόνο; Υπάρχει κάποιος άλλος μυστικός συμβολισμός;

Η απόκριση του Ιησού «ἑταῖρε, ἐφ᾿ ᾧ πάρει¹⁵” Εταίρε = φίλε μου, συνεργέ επί το έργον, Κάνε αυτό το οποίο ήρθες να κάνεις» Τι σημαίνει; Παρότρυνση; Επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία; Αλλά γιατί τον αποκαλεί εταίρο; Περιμένει ότι έστω και την τελευταία στιγμή θα μετανοήσει; Ισχύει και για τον Ιούδα το «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»; Λουκ. ΚΓ 34

19.   «Σίμων οὖν Πέτρος ἔχων μάχαιραν εἵλκυσεν αὐτήν, καὶ ἔπαισε τὸν τοῦ ἀρχιερέως δοῦλον καὶ ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὸ ὠτίον τὸ δεξιόν· ἦν δὲ ὄνομα τῷ δούλῳ Μάλχος.»  Γιατί η φονική οργή του Πέτρου ξεσπά κατά του Μάλχου¹⁶ που ήταν ένα άβουλο εκτελεστικό όργανο και όχι κατά του Ιούδα που ήταν ο υπαίτιος της σύλληψης του Ιησού; Τι είναι για τον Πέτρο ο Ιούδας; Προδότης, εκτελεστής αποστολής ή απλώς είναι ζαλισμένος από την εξέλιξη των πραγμάτων;

20.   Η μεταμέλεια του Ιούδα¹⁷ φαίνεται να συμβαίνει την Παρασκευή το πρωί όταν οι Ιουδαίοι ξεκινούν με τον Ιησού δεμένο για το Πραιτώριο. «Τότε ἰδὼν Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη, ἀπέστρεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς πρεσβυτέροις λέγων· ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον.» Αν η καταδίκη του Ιησού προκαλεί σε αυτόν απελπισία γιατί τον παρέδωσε σε πρώτο χρόνο στους εχθρούς του; Ήταν τόσο αφελής; Θεωρούσε ότι μπορούσε να τους χειριστεί όλους σαν μαριονέτες με τρόπο που να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του; Τόσο υπέρμετρο εγώ είχε; Τι περίμενε να προκύψει από την προδοσία;

21.   «καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο…. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος·»¹⁸ Στην διήγηση του Ματθαίου, η αυτοκτονία του Ιούδα παρουσιάζεται να έγινε πριν τον σταυρικό θάνατο του Ιησού. Δόγμα της εκκλησίας είναι η εις Άδην Κάθοδος του Κυρίου και η κήρυξη του ευαγγελίου στους νεκρούς. Σώθηκε ο Ιούδας κατά την συνάντηση του με τον Κύριο στον Άδη ή παρέμεινε αμετανόητός;

22.   Ο αναστημένος Ιησούς εμφανίζετο επί 40 μέρες στους μαθητές του. «καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι᾿ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ».¹⁹ Η εκλογή του Ματθία ως του 12^ου Αποστόλου έγινε με κλήρωση μετά την ανάληψη του Ιησού²⁰άρα μετά τις αναστάσιμες εμφανίσεις του «καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτῶν, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ Ματθίαν, καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων». ( Υπάρχει και η εκδοχή ότι ο 12^ος στη θέση του Ιούδα ήταν ο Παύλος). Αναφέρουμε τον Απόστολο των εθνών γιατί μας δίδει την πιο κάτω  παράξενη μαρτυρία στην Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή,  για τις μεταθανάτιες εμφανίσεις του Ιησού.

Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν·²¹

Γιατί ο Παύλος αναφέρει ότι, αμέσως μετά την ανάσταση του  ο  Ιησούς εμφανίστηκε στους 12 αποστόλους αφού ο Ιούδας ήταν νεκρός και αυτοί ήταν 11; Υπονοείται μήπως κάτι που δεν ξέρουμε και έχει αποκαλυφθεί στον Παύλο μόνο;. Ας παραβάλουμε την αναφορά του Παύλου στην 2^η Προς Κορινθίους Επιστολή του: «οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄῤῥητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.»²² Τι άκουσε ο Παύλος στον 3^ο Ουρανό και γιατί του απαγορεύτηκε να αποκαλύψει τα μυστικά δόγματα πίστεως που έμαθε;

23.   Το μυστικό χωρίο του Ματθαίου «  Καὶ ἰδοὺ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς.»²³ Ποιοι ήταν οι αναστημένοι της μεγάλης Παρασκευής; Μπορεί να αποκλειστεί ότι ανάμεσα τους να ήταν ένας μετανοημένος Ιούδας που έλαβε άφεση αμαρτιών από τον ίδιο τον Κύριο κατά την κάθοδο του στον Άδη;

Σημειώσεις

1.       Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί Λκ ΙΔ 24

2.       Λκ Ι 1-16

3.       Ιωάν. Στ 70-71

4.       Ιωάν. ΙΓ 18

5.       Ιωάν. ΙΓ 29

6.       Ιωάν. ΙΒ 4 -6

7.       Μτθ ΚΣτ 6 -12, Μάρ. ΙΔ 3 -8, Ιωάν. ΙΒ 4 -6

8.       Δεν ενδιαφερόταν για τους φτωχούς αλλά για να τζεπώσει τα 300 δηνάρια

9.       Μτθ ΚΣτ 14 – 16, Μρκ ΙΔ 10-11, ΚΒ 5 -9

10.    Λουκάς ΚΒ 3

11.   Μτθ  ΚΣτ  20 – 25, Μκ ΙΔ 17 -21, Λκ ΚΒ 19 – 23,  Ιωαν. ΙΓ 21 - 27

12.   ΙΓ 21 - 27

13.    Λουκάς ΚΒ 19

14.    Μτθ Κ Στ 49

15.    Μτθ Κ Στ 50

16.    Ιωαν. ΙΗ 10

17.    Μτθ ΚΖ 3

18.    Μτθ ΚΖ 4

19.    Πραξ Α.4

20.    Πράξ Α 20

21.    Α Κορ. ΙΕ 4-7

22.    Β Κορ.ΙΒ 2-4

23.    Ματθαίος ΚΖ 51 -53