Τα έπτα θαύματα της αρχαιότητας: Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας:

275 χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού , ο Βασιλιάς της Αιγύπτου  Πτολεμαίος ο 2^ος ο Φιλάδελφος, ανάθεσε στο διάσημο αρχιτέκτονα Σώστρατο την κατασκευή του φάρου της πόλης. Ενός έργου τεράστιου σε ύψος, μέγεθος και ομορφιά! Ο Πτολεμαίος φιλοδοξούσε να κτίσει κάτι το μοναδικό, σαν τις πυραμίδες που κοσμούσαν την όμορφη χώρα του. Ήθελε να τον θυμούνται εκατοντάδες χρόνια μετά το θάνατο του, σαν το δημιουργό ενός θαυμαστού οικοδομήματος . Ο Μακεδόνας βασιλιάς της Αιγύπτου των Ελληνιστικών χρόνων τα κατάφερε! Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση που χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου! Ας δούμε όμως κάποιες λεπτομέρειες για την εξαιρετική αυτή κατασκευή.

       Στην είσοδο του λιμανιού της Αλεξάνδρειας βρισκόταν το νησάκι Φάρος. Το μέρος αυτό διάλεξε ο Σώστρατος για να κάνει πραγματικότητα τον «Πυροφόρο Πύργο » , ένα τεράστιο οικοδόμημα , που στην κορυφή του θα υπήρχε πάντα αναμμένη μια ακοίμητη φωτιά. Τεράστιοι καθρέφτες θα αντανακλούσαν το φως της στην θάλασσα , να το βλέπουν τα καράβια, να βρίσκουν το δρόμο τους για το μεγάλο λιμάνι της πόλης που έκτισε ο Αλέξανδρος.

      Η κατασκευή του θεόρατου πύργου κράτησε 12 ολόκληρα χρόνια. Όταν τελείωσε , το 263 π.Χ , είχε ύψος 140 ολόκληρα μέτρα. Το ύψος αυτό υπερβαίνει το ύψος ουρανοξύστη με 40 ορόφους. Αν το δικό σας σπίτι έχει ύψος 4 μέτρα , ο Φάρος είχε τόσο ύψος όσο ένα κτίριο 35 φορές ψηλότερο από αυτό! Τα υλικά για την κατασκευή του ήταν ο λευκόλιθος και ο γρανίτης,  γνωστός για την σκληρότητα και τη στερεότητα του. Όμως ο Φάρος δεν ήταν απλός ένας άκομψος πέτρινος γίγαντας, αλλά ένα όμορφο κτίριο που αποτελείτο από τα ακόλουθα 4 μέρη:

Α) Το πρώτο μέρος , που ήτανε το μεγαλύτερο, είχε σχήμα ορθογώνιου παραλληλεπίπεδου, σαν ένα είδος στενόμακρου κουτιού δηλαδή , με πολλά παράθυρα , που φώτιζαν άπλετα τα δωμάτια του μέρους αυτού. Το ύψος του ήταν 60 μέτρα.Εδώ έμεναν οι μηχανικοί και οι φρουροί του Πύργου. Από το κέντρο του πύργου περνούσε ένας ανελκυστήρας, ένα ασανσέρ δηλαδή, για την μεταφορά ανθρώπων, υλικών, και καυσίμων από και προς την κορυφή του πύργου. Ο μηχανισμός του ασανσέρ ήταν υδραυλικός.

Β) Πάνω από το πρώτο μέρος του Πύργου , ήταν ένα οκταγωνικό κτίριο γεμάτο ελικοειδείς σκάλες που οδηγούσαν προς την κορυφή. Ήταν στενότερο και μικρότερο από το πρώτο μέρος με παράθυρα συμμετρικά τοποθετημένα στις οκτώ πλευρές του.

Γ) Το τρίτο μέρος του φάρου ήταν κυκλικό, με κίονες στην περίμετρο του και οδηγούσε στο τελευταίο και σημαντικότερο μέρος του ....

Δ) Φτάσαμε τώρα στην κορυφή. Εδώ άναβε άσβεστη φωτιά , την λάμψη της οποίας αντανακλούσαν καθρέφτες σε απόσταση μέχρι και 300 στάδια! Για να καταλάβουμε όμως τι ακριβώς σημαίνει αυτό , ας κάνουμε μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς. Το στάδιο, με το οποίο οι αρχαίοι Έλληνες μετρούσαν τις αποστάσεις, είχε μήκος 185 μέτρα. Είναι φανερό ότι με ένα απλό πολλαπλασιασμό βρίσκουμε ότι μια απόσταση 300 σταδίων ισούται , περίπου με 55 χιλιόμετρα. Αυτή η απόσταση , σε ευθεία γραμμή , είναι ίση με το διάστημα που διανύει ένα σύγχρονο πλοίο  σε 2 ώρες. Αν δε υπολογίσουμε την ταχύτητα των αρχαίων καραβιών , μπορούμε να πούμε με αρκετή ακρίβεια ότι έβλεπαν το φώς του Φάρου 4 –5 ώρες πριν φτάσουν στο λιμάνι. Σ’αυτό βοηθούσε και το μεγάλο ύψος του πύργου , που βοηθούσε στο να είναι ορατός από μεγάλες αποστάσεις.

     Ο πύργος ήταν ακόμα στολισμένος με αγάλματα, μερικά από τα οποία είχαν αυτόματους μηχανισμούς. Ένα άγαλμα που το δάκτυλο του ακολουθούσε την πορεία του ήλιου, ένα άγαλμα ρολόι...

Ο Πέτρινος γίγαντας της Αλεξάνδρειας ήταν ακόμα σπουδαίο ναυτικό παρατηρητήριο , αφού από την κορυφή του μπορούσαν να δουν εχθρικά πλοία από μίλια μακριά. Για χίλια ολόκληρα χρόνια , μέχρι και την αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου, το θαύμα αυτό ήταν το στολίδι της Αλεξάνδρειας.

      Ο G. G. WOODWARD στηριγμένος στις αρχαίες περιγραφές έκανε το ακόλουθο σχέδιο του Φάρου της Αλεξάνδρειας. Σας το παρουσιάζω πιο κάτω για να παρέτε μια ιδέα για το πως ήταν το αρχαίο αυτό θαύμα της αρχιτεκτονικής.